Amulet Ochrony +1 [00AMUL13]
Czarodzieje szczególnie upodobali sobie umagicznianie amuletów, gdyż noszone nie przeszkadzają w odprawianiu subtelnych rytuałów charakterystycznych dla magii. Ten amulet emanuje różnymi zaklęciami, chroniącymi właściciela.
PARAMETRY :
- Premia ochronna: +1
Premia do rzutów obronnych: +1 - Waga: 0
Amulet Tarczy [00AMUL14]
Ten amulet można uaktywnić wypowiadając prosty wyraz i dotykając go, a każde użycie wyzwala zawarty w nim ładunek. Efektem jest kopia pierwszopoziomowego zaklęcia czarodzieja - Tarcza.
PARAMETRY :
- Magiczna moc: rzuca czar Tarcza
- Waga: 1
Medalion Oczyszczający [11AMULCM]
Ten okrągły srebrny medalion umożliwia walczącemu po stronie dobra kapłanowi lub paladynowi czerpanie siły ze swej wiary, by leczyć chorych i rannych. Nie jest związany z żadną wiarą ani religią, lecz promieniuje z niego poświata pomyślności i pocieszenia.
PARAMETRY :
- Może rzucić Leczenie Lekkich Ran raz dziennie
- Waga: 0
Szczęśliwa Kostka [00AMUL30]
Ta ledwo rozpoznawalna rybia ość przez niemal dwadzieścia lat służyła jako talizman w Targos. Historia tego przedmiotu związana jest z pewnym żeglarzem z Lonelywood. Łódź Młodego Neda - bo tak nazywano owego żeglarza - w czasie jednego z połowów niedaleko Targos osiadła na mieliźnie przy brzegu Maer Dualdon. Ned dzierżył wytrwale swoje trofeum, niewiarygodnych rozmiarów pstrąga kostkogłowego, gdy został zaatakowany przez głodnego niedźwiedzia. Napastnik wydarł większą część ryby, zostawiając w rękach Neda jedynie jej postrzępiony łeb. Żeglarz przeszedł resztę drogi do Targos na piechotę i zatrzymał łeb jako pamiątkę tej groźnej potyczki. Z czasem Ned zaczął przypisywać swoje sukcesy na morzu "szczęśliwej kosteczce". Niestety, rozbójnik Marg Straszliwy, "wygrał" kosteczkę Neda w karty. Żeglarz czuł wielkie rozgoryczenie, ale nie miał odwagi przeciwstawić się Margowi. Kiedy później oszust w pośpiechu opuszczał Targos, wymienił rybią głowę na prowiant. Człowiek, który stał się właścicielem kostki, kilka miesięcy później oddał ją przyjacielowi w dokach. Do dnia dzisiejszego, "szczęśliwa kosteczka" Neda posłużyła jako towar wymienny, została wygrana lub też zwyczajnie, sprzedana przez ponad tuzin osób w Targos i jedną w Bremen.
PARAMETRY :
- Specjalne:
Odporność: 1/- na Chłód
+1 do Charyzmy - Waga: 2
Szal ze Skóry Śnieżnego Wilka [00AMUL32]
Jest to szal wykonany z futra śnieżnego wilka.
PARAMETRY :
- Specjalne:
Odporność: 1/- na Chłód
+1 do Charyzmy - Waga: 2
Medalion Świtu [11HFAMCM]
Ten okrągły srebrny medalion umożliwia walczącemu po stronie dobra kapłanowi lub paladynowi czerpanie siły ze swej wiary, by leczyć chorych i rannych. Nie jest związany z żadną wiarą ani religią, ale promieniuje z niego poświata pomyślności i pocieszenia.
PARAMETRY :
- Może rzucić Leczenie raz dziennie
Regeneracja: Postać odzyskuje 1 Punkt Życia co 3 tury walki - Waga: 0
Talizman Gohoina [00AMULGC]
Koboldzki odkrywca - Gohoin, przez większość swego życia nosił ten talizman przy sobie. Gohoin, co rzadko zdarza się wśród koboldów, był zarówno odważny jak i inteligentny. Przez przeszło dwadzieścia lat starał się udaremnić wysiłki krasnoludów skierowane przeciw swojemu ludowi, aż w końcu został zabity podczas ich ataku na siedzibę jego klanu. Na szczęście talizman nie dostał się w ręce najeźdźcy, lecz w ferworze walki wpadł do pobliskiej rzeki. Wiele lat później został odnaleziony przez goblina - myśliwego, który nosił go do końca swojego życia. Ten bezimienny goblin najprawdopodobniej zginął gdzieś w górach Grzbietu Świata.
PARAMETRY :
- Premia ochronna: +3
Regeneracja: 1 Punkt Życia na każde 10 rund - Waga: 0
Sekretny Talizman Gohoina (HoF) [00HFAMGC]
Koboldzki odkrywca - Gohoin, przez większość swego życia nosił ten talizman przy sobie. Gohoin, co rzadko zdarza się wśród koboldów, był zarówno odważny jak i inteligentny. Przez przeszło dwadzieścia lat starał się udaremnić wysiłki krasnoludów skierowane przeciw swojemu ludowi, aż w końcu został zabity podczas ataku krasnoludów na siedzibę swojego klanu. Na szczęście talizman nie dostał się w ręce najeźdźcy, lecz w ferworze walki wpadł do pobliskiej rzeki. Wiele lat później został odnaleziony przez goblina - myśliwego, który nosił go do końca swojego życia. Ten bezimienny goblin najprawdopodobniej zginął gdzieś w górach Grzbietu Świata.
PARAMETRY :
- Premia ochronna: +3
Regeneracja: 1 Punkt Życia na każde 10 rund
Magiczna moc: można rzucać zaklęcie Ulepszona Niewidzialność 1x/dzień - Waga: 0
Święty Symbol Aurylitów [41AMULHS]
Ten medalion jest zrobiony z czystego lodu. Nadano mu kształt symbolu Auril - szarego, heraldycznego rombu z białą obwódką otaczającą biały płatek śniegu.
PARAMETRY :
- Waga: 1
Święty Symbol Iachtu Xvima [63AMULIX]
Ten amulet składa się z kolczastego, czarnego łańcuszka z metalu przymocowanego do obsydianowego wisiorka w kształcie dłoni i o wielkości pięści. Para zielonych, świecących oczu o nienawistnym spojrzeniu kontrastuje z niezgłębioną czernią tła wisiorka.
PARAMETRY :
- Waga: 1
Naszyjnik [00AMUL01]
Naszyjniki to ozdobna, metalowa biżuteria, zwykle wykonana ze srebra, złota, platyny lub innych szlachetnych metali, i ozdobiona klejnotami. Naszyjnik noszony jest na szyi i może mieć dowolną długość.
PARAMETRY :
- Waga: 1
Medalion Zagubionych Wyznawców [61AMULLF]
Być może yuan-ti nie zdawali sobie sprawy co znajdowało się w otchłani pieczar Oka Smoka, lecz wystarczy wziąć ten przedmiot do ręki, aby poznać jego długą i krwawą historię. Należy tylko trzymać medalion blisko ciała, zamknąć oczy i skupić się na nim, a cała kronika wydarzeń zapisana zostanie w naszym umyśle.
Kamień ten umieszczony był kiedyś w gałce starożytnego miecza Cera Sumat, "Świętego Mściciela", który był własnością starego księcia Kholsa Ehlda. W tym czasie książę podążał za Zagubionymi Wyznawcami chcąc aby odpowiedzieli za zbrodnie popełnione w Zapomnianym Królestwie. Na kamieniu tym zapisana jest kronika poszukiwań sześciu Zagubionych Wyznawców oraz okoliczności ich śmierci. Medalion opowiada o szóstce:
Ehld znalazł Zaklętą Inhein gdy spała pod ziemią, w miejscu gdzie odbyła się Bitwa Kości i poprosił ją aby udała się z nim do Zapomnianego Królestwa gdzie zostanie osądzona. Inhein odpowiedziała na to śmiechem, a następnie przeklęła starca rzucając na niego zaklęcia śmierci i płomieni. Otoczyła się potężną magią i wirującymi ostrzami prowokując Ehlda aby się do niej zbliżył. On jednak tylko pochylił głowę i schronił się w duchowej tarczy swego świętego ostrza. We wściekłości, Inhein zaczęła wskrzeszać martwych aby ci zabili księcia, lecz jego tarcza nie pozwoliła im się zbliżyć. Nieumarli wpadli w złość gdyż zostali przywołani do wypełnienia nierealnego zadania, zwrócili się więc przeciw Inhein i rozszarpali ją na strzępy. Ehld zebrał to co po niej pozostało do niewielkiego, metalowego naczynia i o świcie udał się na najwyższe wzgórze. Tam pozwolił aby słońce ogrzewało szczątki Inhein aż w końcu pozostał po nich tylko proch.
Nie trudno było znaleźć następnego z szóstki, którym był Złamany Kościec, jedyny mnich, który walczył z Czarnym Krukiem i wyszedł z potyczki tylko ze strzaskanymi nogami i złamaną szczęką. Kościec zebrał grupę niewolników schwytanych w małych wioskach i kazał im wybudować świątynię ku czci Bane'a. Mnich ten był też mistrzem walki bez użycia broni. Zarówno jego oczy jak i reakcje były tak szybkie, że potrafił uchylić się przed większością pocisków i zaklęć zanim zdołały go trafić. Dzięki temu posłał do grobu wielu magów i łuczników. Również w walce wręcz był niezwykle groźny gdyż jego kości i ciało stanowiły jedność z żywiołami, co pozwalało mu nie zwracać uwagi na ogień, mróz, błyskawice i inne anomalia pogodowe. Wprawdzie jego skórę można było przeciąć lub pchnąć nożem, lecz jego kości były niemal niezniszczalne i jedynie najpotężniejsze zaklęcia mogły wyrządzić mu krzywdę. Ehld wiedział o tym i kiedy odnalazł krwawego mnicha nie zamienił z nim ani słowa, lecz od razu go zaatakował. Ehld mógł jedynie unikać ataków Kośćca, lecz robił to w dosyć podstępny sposób. Dzięki jego fortelowi wzajemne ataki doprowadziły do zawalenia się nowo wybudowanej świątyni przez co ramiona Kośćca zostały uwięzione pod spadającymi głazami. Mnich zginął gdy belka podpierająca sufit spadła i wbiła się w jego pierś. W swoich ostatnich słowach groził jeszcze Ehldowi, że powróci z za grobu i zemści się na nim.
Kaervas Głowa Śmierci był władcą imperium głęboko pod ziemią i zasiadał na czerwonym tronie ze skał i zastygłej lawy. Jego skóra pokryta była taką warstwą zgrubień i czarnej magii, że żadna broń nie była w stanie jej przebić ani przeciąć. Ehld udał się głęboko pod powierzchnię Faerunu i zażądał widzenia z królem czarnej skały. Kaervas, początkowo ubawiony faktem, że starzec ten wyzwał go na pojedynek, zgodził się walczyć, lecz wkrótce przekonał się, że zarówno siła Ehlda, jak i jego Święty Mściciel były zagrożeniem nawet dla niego samego. Zadanie Kaervasowi śmiertelnego ciosu, nawet przy pomocy Świętego Mściciela, było prawie niemożliwe lecz Ehld w pewnym momencie odbił cios przeciwnika i wykorzystując jego siłę skierował topór na jego głowę. Obuch potężnego topora roztrzaskał czaszkę Kaervasa na drobne kawałki. Duergarscy strażnicy pozwolili spokojnie odejść człowiekowi, który pozbawił życia ich króla, a ciało Kaervasa zamurowali w sali tronowej, tam gdzie zginął.
Zagubiony Atalaclys przemierzał wielkie piaski Anarouch mając nadzieję odnaleźć starożytne przedmioty magiczne, dzięki którym pozbyłby się choroby przez którą gniło jego ciało. Ehld odnalazł go na pustyni, na piaszczystym placu martwego miasta. Walka toczyła się przez wiele dni bez żadnych świadków. Zaklęcia przeciw ostrzu, ostrze przeciw zaklęciom, aż w końcu pod wieczór czwartego dnia gnijące gardło Atalaclysa pękło w pustynnym upale. Ehld zostawił go na pustyni, gdzie jego ciało gniło pokryte muchami i robakami Anarouch.
Jaiger był kiedyś jednym z czterech braci Uthgart, których ojciec pobłogosławił powiązując ich z żywiołami. Jaiger został związany ze Sferą Żywiołu Powietrza i zyskał dzięki temu taką moc, że mógł wykorzystywać wiatr do naciągania cięciwy swego łuku i zwiewania pocisków i zaklęć nieprzyjaciół z właściwego kursu. Jaiger służył jako najemnik w jednym z południowych królestw, a jego łuk wystrzeliwał strzały tak szybko, że mówiono, iż gdziekolwiek się pojawi tam sprowadza Śmiertelny Deszcz. Ehld odnalazł bezzębnego barbarzyńcę w jednym z domów publicznych południowego portu. Jaiger wypił już kilka kolejek i stał się dosyć agresywny. W chwili gdy Ehld pojawił się na miejscu, jego przeciwnik był już zbyt pijany aby zdać sobie sprawę co się wokół niego dzieje, lecz gdy Ehld usiłował go pojmać, wówczas zaczął stawiać opór i próbował bronić się przy pomocy łuku. Ehld jednak zdołał obronić się przed gradem strzał i jednym wirującym ciosem przeciął zarówno łuk jak i gardło jego właściciela.
Veddion Kairne był ostatnim i najtrudniejszym wyzwaniem dla Ehlda. Kairne był podobno pomiotem demona i burzowego olbrzyma i odziedziczył wielką siłę po ojcu oraz spryt i żądzę krwi po matce. Żaden piorun nie mógł wyrządzić mu krzywdy, był zupełnie niewrażliwy na ogień, mówiono nawet, że kąpał się w kwasie jakby to była zwykła woda. Dwa rodzaje krwi płynące w jego żyłach dały mu niezwykłą odporność na magię, lecz spowodowały też, że sam nie mógł rzucać magicznych zaklęć. Dlatego też musiał pieszo poruszać się, nawet jeśli chciał przemierzyć znaczne odległości. Nie czekając bezczynnie na śmierć, sam odszukał Ehlda gdy ten przemierzał góry Grzbiet Świata i kazał staremu paladynowi udowodnić, że jest winny rzezi dokonanej w Zaciekłym Królestwie. Przez wiele godzin trwał pojedynek na słowa na szczytach gór Grzbiet Świata aż w końcu Ehld podstępem spowodował, że przeciwnik sam przyznał się do winy. Kairne tylko się zaśmiał i walka się rozpoczęła. Stary wojownik znalazł się pod gradem głazów, które Kairne rzucał w jego kierunku, aż w końcu powstała góra kamieni, pod którą pogrzebany był Ehld. Nagle jednak głazy zaczęły się usuwać powodując lawinę, która przygniotła Kairne'a swoim ciężarem. Ehld, natomiast, zdołał przeżyć pod głazami i teraz szczęśliwie zbiegł z lawiny. Po zabiciu Kairne'a jego misja dobiegła końca i mógł powrócić do domu do swojej królowej.
Gdy dotarł na dwór Zapomnianego Królestwa, Ehld odłączył medalion od swego miecza, Świętego Mściciela, i podarował go królowej aby przypominał jej o tym, że mimo całego zła na świecie, ci którzy mają serce dla innych i podążają właściwą drogą, są w stanie przezwyciężyć wszelkie zło.
Jeśli medalion ten zostanie zaniesiony na miejsce spoczynku Świętego Mściciela, miecz ten powstanie z ziemi i będzie ponownie służył w zwalczaniu sił zła.
PARAMETRY :
- Waga: 0
Talizman Wyjącego Wilka [00AMUL01]
Jest to malutki talizman w kształcie głowy srebrnego wilka, podobny do tych, które noszą czasem rashemańscy szamani z Plemienia Wilka. Ściskając mocno talizman i wyjąc w kierunku niebios, można wezwać dzikiego szarego wilka, który pomoże właścicielowi talizmanu w czasie bitwy. Mówi się, że takie przedmioty matowieją, kiedy ich moce słabną i na samym końcu zmieniają się w srebrnawy proszek.
PARAMETRY :
- Przywołanie wilka x 3
- Waga: 1
