Data założenia: 2001
Kraj pochodzenia: Holandia
Gatunek: Symphonic Metal
Wytwórnia:
- Transmission
- The End Records
Oficjalna strona: www.epica.nl
Zdjęcie Zespołu
;){kind=link}
Dyskografia
The Phantom Agony ~ Album
- Adyta "The Neverending Embrace"
- Sensorium
- Cry for the Moon "The Embrace that Smothers - Part IV"
- Feint
- Illusive Consensus
- Façade of Reality "The Embrace that Smothers - Part V"
- Run for a fall
- Seif al Din "The Embrace that Smothers - Part VI"
- The Phantom Agony
The Phantom Agony ~ Single
- The Phantom Agony (single version)
- Veniality (previously unreleased track)
- Façade of Reality
- Veniality (previously unreleased orchestral version)
Feint ~ Single
- Feint
- Feint (previously unreleased piano version)
- Triumph of Defeat (previously unreleased instrumental track)
- Seif al Din
Cry for the Moon ~ Single
- Cry for the Moon (previously unreleased single version)
- Cry for the Moon
- Run for a Fall (previously unreleased single version)
- Run for a Fall
We will take you with us ~ DVD
- 2 Metersessies
- Making of 2 metersessies
- Music video's
- Making of music video's
- The voices of The Phantom Agony
- Slide show
Consign to Oblivion ~ Album
- Huban K'u "A new Age Dawns - prologue"
- Dance of Fate
- The Last Crusade "A new Age Dawns - part I"
- Solitary Ground
- Blank Infinity
- Force of the Shore
- Quietus
- Mother of Light "A new Age Daws - part II"
- Trois vierges
- Another Me "In Lack'ech"
- Consign to Oblivion "A new Age Dawns - part III"
Solitary Ground ~ Single
- Solitary Ground (soundtrack version)
- Solitary Ground (Remix)
- Mother of Light (previously unreleased version without grunts)
- Palladium (previously unreleased track)
The Score ~ Album
- Vengeance is Mine
- Unholy Trinity
- The Valley
- Caught in a Web
- Insomnia
- Under the Aegis
- Trois Vierges (solo version)
- Mystica
- Valley of Sins
- Empty Gaze
- The Alleged Paradigm
- Supremacy
- Beyond the Depth
- Epitome
- Inevitable Embrace
- Angel of Death
- The Ultimate Return
- Trois Vierges (reprise)
- Solitary Ground (single version)
- Quietus (score version)
Quietus ~ Single (2 wersje)
2 track single
- Quietus (Silent Reverie) (Single version)
- Linger (Previously unreleased track)
4 track maxi single
- Quietus (Silent Reverie) (single version)
- Crystal Mountain (previously unreleased orchestral version)
- Quietus (Silent Reverie) (grunt version)
- Crystal Mountain (previously unreleased track)
The Road to Paradiso ~ Photo Sound Book
- Photo Sound Book
Przetłumaczone z AnotherMe.net
Biografia
Wszystko zaczęło się w 2001. Simone Simons zalogowała się na chat zespołu After Forever, kiedy Mark Jansen był jeszcze jego członkiem. Powiedział jej, że szuka wokalistki do swego projektu, a wtedy Simone zadeklarowała, że może wziąć w nim udział i zaśpiewać. Spotkali się. Na początku zakochali się w sobie, a projekt nigdy nie został ukończony. Tego samego roku Mark opuścił After Forever z powodu pewnych problemów z jego kolegami z zespołu. Zaczął się trudny okres w jego życiu, ale Simone wspierała go ciągle.
Zdecydował założyć nowy zespół, nazywając do Sahara Dust, z Helena Iren Michaelsen jako piosenkarką, Ad Sluijterem jako gitarzystą, Coenem Jansenem na klawiszach i Iwanem Xendrikxem jako perkusistą. Mimo że Helen była utalentowaną piosenkarką, z dużym doświadczeniem, współpraca między nimi nie miała się najlepiej, więc ona i Iwan Hendrikx opuścili zespół, a Yves Huts (gitara basowa) zapełnił zaistniałą po ich odejściu lukę w zespole. Na przekór braku doświadczenia, poproszono Simone aby zaśpiewała w ich demie("Cry For the Moon", 2002), i postanowili ustanowić ją wokalistką zespołu. Do zespołu dołączył się też nowy perkusista, Jeroen Simons.
Do tego czasu Simone śpiewała w chórze, więc na pierwszym występie zespołu, w grudniu 2002, również musiała pozostać w chórku. To doprowadziło do pewnych napięć, lecz Simone zdecydowała się pozostać w zespole. Wówczas, gdy zespół był kompletny, a pierwszy występ mieli za sobą, zdecydowali nie nazywać się już Sahara Dust. Zmienili nazwę zespołu na "Epica", ponieważ wszyscy byli wielkimi fanami zespołu Kamelot, w szczególności ich płyty "Epica" i lubili epickie akcenty w ich własnym stylu muzycznym. Poza tym Goethe napisał w jednej ze swych książek, że Epica jest niewielkim miejscem we wszechświecie, gdzie można odnaleźć odpowiedzi na wszelkie pytania. Mark stwierdził, że to będzie świetna nazwa dla zespołu, ponieważ również szukał pewnych odpowiedzi. Na początku 2003 roku, rozpoczęli nagrywanie ich pierwszego albumu, "The Phantom Agony". Było to niedługo po tym, jak dołączyli się Simone i i Jeorens, a dla świeżo upieczonej wokalistki był to też jej pierwszy pobyt w studio. Pomimo to, wykonała zdumiewającą pracę, wszystko poszło świetnie a producenci wróżyli im wiele sukcesów.
Tego roku wydano album i pomimo że zespół był zupełnie nowy i wszyscy mieli bardzo sceptyczne podejście do tego wydarzenia, obawiając się że płyta zabrzmi podobnie do After Forever (Poprzedniego zespołu Marka), reakcje i recenzje płyty były bardzo dobre. Sprzedano 25 000 albumów. Wystąpili na wielu koncertach, w czasie których pewność siebie całego zespołu - a zwłaszcza Simone - niezwykle wzrosła. Stała się charyzmatyczna i sympatyczna, podczas gdy przedtem była bardzo nieśmiała. Pewnym okazało się, że wybór Simone na wokalistkę był świetnym wyborem. W październiku wydali swój pierwszy singiel, "The Phantom Agony" i nagrali teledysk. Piosenka sama w sobie była świetna, lecz Mark był niezadowolony z jej edytowania na potrzeby teledysku, powiedział: "Nie piszesz 10 minutowej piosenki po to, żeby ostatecznie wyciąć z niej 7 minut". Zespołowi również nie spodobało się to, w jakim stylu wykonano teledysk. Twórcy mieli pomysł, ażeby wykonać klip w gotyckim stylu, więc film pełny jest obrazów w stylu cliché. W styczniu 2004 roku wydali drugi singiel, "Feint", za którym podążył ich trzeci singiel, "Cry for The Moon", wydany w maju.
W 2004 otrzymali oni zaproszenie z holenderskiej telewizji i od radiowej osobistości Jana Douwe Kroeske, który zaproponował im wzięcie udziału w jego programie telewizyjnym "2 Meter Sessies". Przyjęli to z zaszczytem, ale ciągle chcieli więcej. Zaprosili chór z małą orkiestrą, zdeterminowani do nagrania akustycznych wersji niektórych piosenek. To doprowadziło do wydania dvd "We Will Take You With Us". Wykonywali nie tylko swoje piosenki, lecz również piosenkę z musicalu "Koty" (znanego również w Polsce) - "Memory", który Simone miała niegdyś zaśpiewać na jej egzaminach śpiewu. Latem 2004 rozpoczęli nagrywanie nowego albumu "Consign to Oblivion", ponieważ w tej porze roku było mniejsze ryzyko, że Simone złapie grypę lub przeziębi się. Na tym albumie znalazł się ich mały koncept, nazwany "A New Age Dawns', który opowiada o Majach, jak wiele wiedzili oni o świecie i wszechświecie, bez posiadania tak rozwiniętej techniki, jak my dziś, jak byli "Przesłani w Zapomnienie". Wówczas również Mark i Coen musieli napisać ścieżkę dźwiękową do holenderskiego filmu "Joyride". Jedną z tych piosenek można również usłyszeć na płycie, mowa tu o "Trois Vierges". W tej piosence swego wokalu użyczył Roy Khan, wokalista Kamelotu. Był to pewien rodzaj umowy, ponieważ Kamelot potrzebował damskiego wokalu na ich nowym albumie, a Epica potrzebowała męskiego wokalisty (Tak naprawdę napisali oni piosenkę dla Roya Khana, nawet o tym nie wiedząc!). Więc Simone zaśpiewała w piosence "The Haunting (Somewhere In Time)" na nowym albumie Kamelotu "The Black Halo", a Khan zdecydował się zaśpiewać w "Trois Vierges".
Ostatecznie, 21 kwietnia album został oficjalnie wydany. Oczekiwania były wielkie, jednak nikt się nie zawiódł. Każdy zauważył, że śpiew Simone jest znacznie lepszy niż na pierwszej płycie. Tym razem nie śpiewała tylko operowo. Teksty były znacznie bardziej dojrzałe, podobnie jak sama muzyka. Zespół miał bardziej górnolotne, orkeistralne brzmienie, podobne jak w filmach, co okazało się bardzo dobrym przedsięwzięciem.
12 maja wydali oni pierwszego singla z ich nowego albumu, "Solitary Ground". Wykonali specjalną, soundtrackową wersję na pianinie. Okazało się to kolejnym sukcesem, który od razu wskoczył na holenderskiej Mega Top 100 na 46 miejscu! Wydali również teledysk do tego utworu, puszczany na holenderskiej stacji muzycznej TMF.
15 września 2005 roku, kolejny, inny album został wydany. Twórcy filmu Joyride zdecydowali się nie używać tak wielu piosenek Epiki w swym filmie, więc płyta CD z soundtrrackiem z filmu nie została wydana jako oficjalny soundtrack Joyride, lecz jako samodzielna płyta Epiki. Album zyskał nazwę "The Score - An Epic Journey". Płyta zawierała 16 nowych, instrumentalnych piosenek i 4 remiksy utworów z "Consign To Oblivion". Owe utwory to "Quietus", "Trois Vierges(Solo version)", Trois Veriges (instrumental)" i wersję soundtrackową Solitary Ground, która znalazła się przedtem na singlu.
Płyta otrzymała świetne recenzje, ponieważ pokazywała, jak bardzo wszechstronna jest Epica. "The Score" bardzo różni się od innych płyt Epiki (pomiając "Quietus"), ponieważ nie zawiera w sobie w ogóle gitar ani perskusji.
Miesiąc później wydano kolejny singiel z "Consign to Oblvion". Singlem okazał się "Quietus". Tym razem wideo nagrał Mirko Cokko i członkowie zespołu nareszcie byli zadowoleni z tego, jak ostatecznie prezentował się teledysk.
Czwartego maja tego roku, Epica wykonała specjalny show w klubie Paradiso w Amsterdamie. Show został nagrany na potrzeby DVD i tego samego wieczoru wydano i książkę z muzyką i zdjęciami, nazwaną "The Road to Paradiso". Ta książka opowiada historię Epiki.
Show, sam w sobie, obfitował w wielu gości, jak Jak Chris de Koeijer w Gorefestu, Roy Khan z Kamelotu, wiolonczelę i skrzypcę oraz wokal w tle, wykonywany przez Amandę Sommerville i Lindę van Summeren. Występ był pełen sztucznych ogni i był to świetny symbol niezwykle szybko rozwijającej się kariery Epiki.
Ale to nie było wszystko. Pod koniec 2006 zespół rozpoczął pisanie tekstów i pierwsze nagrania do ich nowego albumu, który zostanie wydane w 2007. Pierwsza piosenka, która została wykonana na żywo, to "Never Enough". Jesienią 2006 zespół rozpoczął trasę koncertową w Stanach Zjednoczonych, jako support zespołu Kamelot. Wszystkie bilety na te koncerty zostały szybko sprzedane i zapowiada się na to, że Epica niedługo zdobędzie świat.
Niestety, pewne smutne wieści doszły grupę, gdy wrócili do Holandii. Jeroen Simons, perkusista, zdecydował się opuścić Epikę i skupić się na innej karierze muzycznej. Był (i ciągle jest) podziwiany i lubiany przez wielu i na pewno będzie go brakowało w zespole Epiki.
Nowa płyta, nazwana "The Divine Conspiracy" jest już na ukończeniu i zostanie wydana najprawdopodobniej we wrześniu 2007.