Autor: Markus 'Wayne' Schlegel
Premiera / Ostatnia poprawka: 08-22-2002 / 08-17-2006
Wymagania: dodatki SoU i HoU
Lokalizacja: Podmrok, 3 dni drogi od Menzoberranzan
Przybliżona długość gry: 30 godzin
Tryb: Kampania Single Player
Język: angielski
Zalecany poziom początkowy: 5
Kategoria wiekowa: 18+
Kim grać:
Gramy oczywiście elfem, przy czym przy tworzeniu wizerunku (kolor skóry itd.) uwzględniamy to, że jest to Drow, bo inaczej cały efekt szlag trafia. Klasę wybieramy dowolną, aczkolwiek życie w Podmroku łatwe nie jest, więc postać musi umieć się bronić i to skutecznie.
Autor zaleca minimalny poziom 5, przy czym muszę dodać, że należy tu przyjąć pewien margines błędu, jako że kampania jest, nie ukrywam, wymagająca. Stąd, jeżeli ktoś gra np. czarownikiem czy wojownikiem, to owszem, z 5 levelem można startować, ale np. bardem sugerowałbym stworzyć postać 7 czy nawet 8 poziomu.
Opis:
Jak nazwa wskazuje, w kampanii tej jest ciemno: lokacje są ciemne, postacie są ciemne i wszystko z małą ilością światła. Zapewne ma to związek z tym, że gramy Drowem, a spora część akcji dzieje się w Podmroku.
Żeby nie zdradzać zbytnio fabuły, która jest jednym z plusów tej kampanii, powiem tylko, że należymy do ekspedycji, wysłanej przez Drowy w rejony nieodwiedzane przez nie od stuleci. Zadawanie dużej ilości pytań jest zresztą w tym towarzystwie niezdrowe, szczególnie biorąc pod uwagę mierne przygotowanie wyprawy, przywódczynię tak wredną, jak głupią, i kolejne wydarzenia wskazujące, że coś tu wyraźnie nie gra i nie jest tym, na co wygląda.
Dialogi są sprawnie napisane i pozwalają wcielić się w złą postać w sposób dość naturalny, choć oczywiście zawsze mamy wybór.
Podsumowanie:
To jedna z ciekawszych kampanii dla NWN, z której plusów należy wymienić z pewnością fabułę, klimat, postacie i projekty lokacji. Jest to długa historia rozbita na 6 rozdziałów, dzięki czemu nie mamy do czynienia z zabawką na jedno popołudnie. Nie będę ukrywał, że zawiera znacznie więcej walczenia i szlajania się po tunelach, niż rozmów i odgrywania roli, stąd, jeżeli ktoś szuka modułu nastawionego na dialogi, powinien szukać dalej. Gra nie jest jednak monotonna, eksploracja tuneli jest uzasadniona, ciągle inna i zawsze czeka nas w nich coś, czego się nie spodziewamy.
Od siebie dodam, że bardzo pozytywnie odebrałem bitwy, w których często 30-40 postaci siecze, strzela i miota zaklęcia.
W dodatku nie należy się w nich oszczędzać kosztem reszty oddziału, jak to się często robi, jako że przeciwnicy są wymagający i bez wsparcia daleko nie zajdziemy.
Poziom trudności jest wysoki, stąd należy dość uważnie zapisywać grę, ponieważ zdarzają się miejsca, w których można iść już tylko do przodu. Choć historia z początku wydaje się banalna, to jednak autor dość solidnie skomplikował ją w późniejszych rozdziałach, dzięki czemu łapie się drugi oddech i chce się grać dalej.
Z minusów muszę niestety wymienić nieliczne, acz denerwujące błędy, które czasem potrafią powiesić cały skrypt i zmusić nas do rozpoczęcia rozdziału od nowa (lub przeskoczenia do następnego). W niektórych lokacjach autor trochę przesadził z dekoracją, także poruszanie się jest miejscami utrudnione, ale nie niemożliwe.
Linki
» Rozdział I
» hakpack
» Rozdział II
» Rozdział III
» Rozdział IV
» hakpack 2
» Rozdział V
» hakpack 3
» Rozdział VI
» hakpack 4
