| Okładka | Opis |
 |
|
"Wygnanie" R.A.Salvatore’a jest drugim z kolei tomem niezwykłej historii o mrocznym elfie Drizzt'cie Do'Urdenie, przemierzającym pustkowia Podmroku.
„Łowca ściągnął kaptur, po czym spojrzał na sponiewierane ścierwo u swoich stóp oraz ciepłe plamy krwi na ostrzach. Uniósł okrwawione sejmitary w górę i obwieścił swoje zwycięstwo okrzykiem przepełnionym pierwotną radością.Był łowcą, a to był jego dom!”
Pośród korytarzy wielkiego labiryntu, zwanego Podmrokiem, błąka się samotny drow. Po ucieczce z Menzoberranzan, nowym domem Drizzta zostały właśnie te smutne pustkowia. Przemierza je, mając nadzieję, iż już nigdy nie spotka swej matki, Opiekunki Malice, która poprzysięgła na nim zemstę. Zrobi ona wszystko, aby tylko go zabić. Jedyną istotą dotrzymującą mu towarzystwa w tej przerażającej krainie jest Guenhwyvar, magiczna pantera, która zawsze go rozumie, ale nigdy nie ocenia. Niestety nie jest możliwe aby była ona przy nim cały czas. Tak więc mroczny elf często zostaje sam w tym pustym świecie, starając się za wszelką cenę przeżyć. Co jednak stanie się z samotną istotą, przemierzającą tak niebezpieczne tereny? Każdy nowy dzień zamienia się w nieustanną walkę o przetrwanie, za każdym zakrętem czai się potencjalny wróg. Celem takiej jednostki zostaje przeżycie samo w sobie, nie chcesz być ofiarą – musisz zostać łowcą. Przekonują nas o tym barwne opisy staczanych walk, na dłuższą metę troszkę nużących.
Książka zaznajamia nas bliżej ze stworami zamieszkującymi ową krainę oraz pozwala lepiej poznać życie drowów. Co chwilę dowiadujemy się o coraz to nowszych spiskach i sieciach intryg. Nic nie jest w tym świecie takie, jakie wydaje się na pozór. Ponadto nad wszystkim sprawuje pieczę okrutna Pajęcza Królowa - Lloth, której kapłanki zrobią wszystko, aby ją zadowolić. Zaryzykują nawet własne życie.
Drugi tom powieści jest bardzo ciekawą analizą psychiki osoby odstającej od otoczenia, nagle znajdującej się w nieznanym środowisku. Widzimy, jak stopniowo zmienia się jej zachowanie pod wpływem czynników zewnętrznych. Nasuwa się także pytanie, czy my bylibyśmy w stanie zachować zdrowy rozsądek w warunkach odosobnienia. Książka pokazuje, iż każda istota żywa potrzebuje towarzystwa do normalnego funkcjonowania. Tak więc nie tylko jest to ciekawa historyjka, pełna zapierających dech w piersiach opisów bitew, ale również dająca do myślenia opowieść.
Podsumowując, drugi tom, tak samo jak pierwszy, czyta się bardzo lekko i przyjemnie, pomimo nieco uciążliwych, na dłuższą metę, opisów walk. Warto sięgnąć po ten tytuł, choćby po to, aby przekonać się, co stało się z Domem Do’Urden w Menzoberranzan po tym, jak Drizzt opuścił miasto.
