| Okładka | Opis |
 |
|
Ostatnimi czasy zainteresowała mnie informacja że znana pisarka Asa Larsson postanowiła na chwilę oderwać się od kryminałów, dzięki którym stała się rozpoznawalna, i spróbował swoich sił w prozie młodzieżowej. Razem z Ingelą Korsell, autorką książek dla dzieci, oraz rysownikiem Henrikim Jonssonem stworzyli ilustrowaną typowo komiksową kreską powieść dla czytelników żądnych silnych wrażeń.
Obie pisarki zainspirowała skandynawska mitologia oraz szwedzkie podania ludowe;chociaż akcja powieści dzieje się w latach nam współczesnych, to odwołań do dawnych wierzeń znajdziemy w niej dość dużo. Niewielkie miasto Mariefred, które możemy podziwiać na załączonej mapie, jest miejscem niezwykłym. To właśnie tu znajduje się biblioteka gromadząca książki będące źródłem wiedzy tajemnej. Jedynie dwoje strażników wie o niezwykle cennej kolekcji, a gdy na horyzoncie pojawiają się zwiastuny niebezpieczeństwa, stróże biblioteki rozglądają się za pomocnikami, jacy wesprą ich w walce z nadchodzącą ciemnością.
Dwaj młodzieńcy, bracia Viggo i Alrik, trafiają do rodziny zastępczej w Mariefred.. Estrid i Magnar, strażnicy biblioteki, wprowadzają chłopców w świat, którego istnienie jest dla obu braci zaskakujące. Nawet się nie spodziewają z jak ważnym zadaniem przyjdzie im się mierzyć Rodzeństwo dość szybko odnajduje się w nowych okolicznościach i bez większych oporów oferuje swoją pomoc, wplątując się w niebezpieczną i ekscytującą walkę między dobrem a złem.
Fabuła powieści oscyluje między wojną ciemności ze światłem. Obie strony --stosują wszelkie dostępne metody, by tylko zdobyć przewagę. Tempo akcji jest błyskawiczne, a wydarzenia następują po sobie na tyle szybko, że zostaje niewiele czasu na opisy miejsc czy charakterystykę postaci. Bohaterowie przykuwają uwagę, jednak po lekturze trudno wyrobić sobie o nich jakąś bardziej rozbudowaną opinię. Viggo i Alrik to bystrzy chłopcy, ponadto młodszego z nich cechuje kleptomania i pewna lekkomyślność, zaś starszy odnajduje w sobie ogromną siłę woli. Obaj nie wahają się, gdy trzeba działać i błyskawiczne wkraczają w wir wydarzeń. . Tak szybka akceptacja nadprzyrodzonych wydarzeń sprawia wrażenie nieco nienaturalnej.
Jest to książka przeznaczona dla młodzieży o silnych nerwach. Miejscami straszna, gdzie indziej wydała mi się nieco brutalna, jak choćby w scenie skręcenia karku impowi. Językowo jest absolutnie przeciętna. W pierwszej chwili narracja może wydać się nieco dziwna, gdyż prowadzona jest w czasie teraźniejszym, co nie jest częstym zabiegiem w literaturze. Znajdziemy tu dość sporo niedomówień, a nawet pewnych nieścisłości. Choćby to, jak tytułowy Pal Przekleństwa został wyniesiony z zamkniętej podziemnej biblioteki i w czyim interesie było jego wykorzystanie?
.jpg)
Czytając tę powieść, co kilka stron natrafimy na czarno-białe ilustracje, będące zbiorem kilku rysunków oddających zawirowania fabuły. Monochromatyczne obrazy uzupełniają historię, dzięki nim wrażenie szybkiego tempa akcji jeszcze się potęguje, gdyż od razu przywodzą na myśl komiks.
Mam nadzieję, że odpowiedzi na moje wątpliwości i pytania znajdują się w kolejnych tomach serii „Pax”, gdyż bez nich dzieło byłoby niekompletne. Ponadto, nagłe urwanie akcji znacznie zwiększa chęć sięgnięcia po tom drugi, jednak jest też nieco frustrujące. Ogromne tempo nie pozwala na zbytnie zagłębienie się w przedstawionym świecie, jednak zdecydowanie lepiej oddaje emocje, z jakimi zmagać muszą się bohaterowie tej historii. Polecam tę książkę młodzieży lubiącej takie niepokojące lektury.
Ocena 6/10
Jest to porywająca opowieść dla młodzieży, choć niecierpliwym zalecam poczekać na wydanie kolejnych odsłon serii.