- Obawiam się, że nigdy nie będę gotowy, jednak bardziej odpowiednia chwila już nie nadejdzie.
- A więc nie zwlekajmy dłużej. Adam Jensen, urodzony w Detroit, stan Michigan, w roku 1993. Mężczyzna narodowości amerykańskiej, włosy - ciemny brąz, oczy - zielone i żółte, różnica spowodowana modyfikacjami mechanicznymi. Wysokość... chwila, nie napisano tutaj pańskiego wzrostu.
- Wy, ludzie z Europy, używacie systemu metrycznego, prawda? Będzie to pewnie metr dziewięćdziesiąt, o ile się nie mylę.
- Myślę, że jest to w miarę dokładne stwierdzenie. Dobrze, przejdźmy więc do konkretów. Wie pan, dlaczego się tu znajduje?
- Owszem. W ciągu ostatnich miesięcy zrobiłem wiele rzeczy, aby bronić mojego kraju, wytropić ludzi, którzy chcieli mnie zabić oraz znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego moi współpracownicy musieli zginąć. Oczywiście moje działania nie podobały się pani przełożonym.
- Na pytania proszę odpowiadać wyłącznie "tak" lub "nie", jeśli nie zostanie pan poproszony o dokładniejszą wypowiedź. Zrozumiał pan?
- Tak.
- Wyśmienicie. Proszę opowiedzieć o swoim dzieciństwie.
- Nie bardzo jest o czym opowiadać. Jak już wcześniej wspomniano, na świat przyszedłem w latach 90. XX wieku. Kiedy miałem 5 lat, czyli w 1998 roku, zostałem adoptowany. Pomimo tego, że nie byłem już nieświadomym niczego dzieckiem, nie pamiętam moich rodziców. Jedyne wspomnienia, jakie posiadam, to świat, za jakim miliony ludzi teraz tęskni...
- Proszę mówić wyłącznie o pańskiej przeszłości, nie osobistych odczuciach.
- Cóż mogę dodać? Moje dzieciństwo było przeciętne. Nie ma tutaj zbyt wiele do opowiadania. Dopiero w 2014 roku nadeszła chwila, która sprawiła, że moje życie potoczyło się tak, a nie inaczej.
- Proszę zatem opowiedzieć o tym wydarzeniu.
- Miałem wtedy 21 lat. Byłem już dorosły, więc postanowiłem wziąć sprawy w swoje ręce. Zawsze byłem masywnej postury, więc dołączyłem do policji miasta Detroit, żeby chronić społeczeństwo. Pełniłem tam nienaganną służbę do roku 2018.
- Dlaczego pracował pan w policji tylko przez 4 lata?
- Błagam, nie róbcie ze mnie idioty. Macie te wszystkie informacje w swoich archiwach.
- Proszę odpowiedzieć na pytanie.
- W roku 2018 przeniesiono mnie do oddziału SWAT. Trafiłem pod komendę Quinca Duranta, z którym pracowałem przez okres dwóch lat. W 2020 wysłano nas, to znaczy mnie i Duranta, na akcję, podczas której mieliśmy pojmać Tyrella "Tygrysa" Banksa, weterana wojny w Iraku. Podczas próby aresztowania doszło do wypadku, w którym Durant stracił prawe ramię i odniósł wiele innych poważnych obrażeń.
- Co stało się z podejrzanym?
- Musiałem go zabić.
- Jak dalej potoczyła się pańska kariera?
- Chcąc nie chcąc objąłem dowodzenie nad Drugą Drużyną SWAT.
- Jak długo pracował pan na tym stanowisku?
- Przez 5 lat, czyli do 2025 roku. Uprzedzając kolejne pytanie, musiałem odejść, bo odmówiłem wykonania rozkazu, który w moim odczuciu był niezgodny z tym, czego przysiągłem bronić wstępując do służb policji.
- Tak, interesujące. Co robił pan po oddaniu odznaki?
- Praktycznie natychmiast zaproponowano mi pracę na stanowisku specjalisty do spraw bezpieczeństwa w Sarif Industries. Do moich obowiązków należało opracowywanie planów ochrony budynku i naukowców się w nim znajdujących.
- Czy to właśnie wtedy poznał pan doktor Reed?
- Wiecie też o Megan? Nie powinno mnie to dziwić. Ale tak, to właśnie wtedy poznałem doktor Reed.
- Jak możesz opisać wasze wzajemne stosunki, Adamie?
- Byliśmy zakochani. A właściwie to ja byłem zakochany w niej.
- Rozumiem. Pozwól, że przeniesiemy się w czasie do 2027 roku.
- Domyślam się, że chodzi wam o atak na Sarif przy wykorzystaniu planów bezpieczeństwa opracowanych przeze mnie?
- Chcielibyśmy dowiedzieć się więcej o całej tej sytuacji.
- Pracowałem nad planem mającym zapewnić całkowitą ochronę naszej placówki w Waszyngtonie. Do cholery, to naprawdę było świetnie przemyślane. Nikt z zewnątrz nie mógłby zakłócić pracy naukowcom z firmy... nikt, pod warunkiem, że nie widział planów ochrony. Nagle do laboratoriów wdarła się grupa komandosów, w dodatku zmodyfikowanych. Zabili wszystkich, nawet Megan... tak mi się przynajmniej wydawało. A i ja ledwo uszedłem z życiem.
- Czy wiesz, kto stał za tą operacją?
- O wiele później dowiedziałem się, że grupa odpowiedzialna za atak nazywała się "Tyrani".
- Wspomniałeś, że ledwo uszedłeś z życiem? Co dokładnie się stało?
- Próbowałem wykonywać swoją pracę, czyli chronić naukowców. Zostałem poważnie ranny, a firma poczuła się do zaopiekowania się mną. Gdyby nie oni, nie siedziałbym dzisiaj w tej celi, będąc przesłuchiwany gdzieś w Europie przez agentów pracujących nie wiadomo dla kogo.
- Co rozumiesz przez "zaopiekowanie się"?
- No wiesz, zmodyfikowali mnie. Wszczepili mi te wszystkie rzeczy pod skórę i od tej pory jestem bardziej maszyną niż człowiekiem. Podczas walk z Tyranami straciłem moją sprawność fizyczną. Specjaliści z Sarif Industries ulepszyli moje ramiona, oczy i inne narządy, dzięki którym mogłem przeżyć.
- Co stało się dalej?
- To oczywiste, że nie postawili mnie na nogi z dnia na dzień, jednak już pół roku później byłem gotowy na przeniesienie do ośrodka w Milwaukee.
- Czy wtedy postanowiłeś, że odszukasz ludzi, którzy zabili doktor Reed i pozostałych naukowców, aby ich unicestwić?
- Jestem już zmęczony. Mogę udać się do siebie?
- Dobrze, to wszystko na dzisiaj. Można odprowadzić obiekt do izolatki.
- Jak poszło przesłuchanie, agentko? Jensen chce współpracować?
- Jak na razie trzyma się faktów, choć przemilczał konfrontację z Durantem w 2025, kiedy zmuszony był go zabić, a także nie był do końca szczery, jeśli chodzi o Megan Reed. Myślę jednak, że opowie nam do końca o swym polowaniu na ludzi, którzy "pozbawili go człowieczeństwa".
- Kiedy będzie można ponownie przesłuchać Jensena?
- Musimy jeszcze trochę poczekać.
- Trochę? Co rozumiesz przez "trochę"?
- Niedługo. Podejrzewam, że wszystko wyjaśni się już w sierpniu.