W trakcie mojej podróży, której celem było skatalogowanie różnorakich mieszkańców, cywilizacji oraz fauny naszego świata, przemierzyłem wzdłuż i wszerz niezliczone połacie krain, jednakże nigdy wcześniej nic nie wzbudziło we mnie takiego przerażenia jak to, co spostrzegłem pod wałami starożytnej fortecy, twierdzy Bastion. Zawędrowałem tu, aby na własne oczy móc ujrzeć barbarzyńców. Te niemal legendarne, potężne, bezwzględne, dzierżące dwie bronie żywioły walki, żyjące u stóp ich świętej Góry Arreat.
Zamiast tego, stoję tutaj, patrząc w górę, która została rozerwana przez jakąś nadprzyrodzoną siłę. Widok, muszę przyznać, jest nie do pojęcia. Jednak to, co widzę przed sobą, niezaprzeczalnie jest faktem.
Co się naprawdę stało? Gdzie są ci majestatyczni, starożytni wojownicy?
Choć kiedyś omylnie przedstawiano ich jako krwiożerczych najeźdźców, tak teraz długa i szlachetna historia tych ludzi jest należycie honorowana. I w tym kryje się większa tragedia. Dla tych z nas, którzy znają szlachetność barbarzyńców, pamiętają też, co było przedmiotem ich "czuwania", elementu głęboko zakorzenionego w ich kulturze. Barbarzyńcy czują się zaprzysiężeni do ochrony Góry Arreat i owianego tajemnicą reliktu, ukrytego w jej wnętrzu. Wierzą, że jeśli nie uda im się spełnić tego obowiązku wobec wielkiej góry, lub nie otrzymają należytego pochówku na jej zboczach, nie zaznają śmierci jako prawdziwi wojownicy, a ich dusze snuć się będą po ziemi bez honoru, przez całą wieczność.
Jeżeli są jacyś pozostali przy życiu barbarzyńcy, musieli stracić już całkowicie wszelką nadzieję. Być może właśnie to jest zarodkiem pogłosek o potwornych stworzeniach, które według doniesień miały przypominać barbarzyńców pod względem wielkości i okrucieństwa, ale w rzeczywistości nie są niczym więcej niż bezrozumnymi i nieludzkimi bestiami. Czy zniszczenie nie tylko ich domu, ale również i wierzeń, rzeczywiście przyniosło aż takie spustoszenie, iż ta wspaniała rasa upadła tak nisko?
autor: Abda al-Hazir
źródło: http://us.blizzard.com/diablo3/