Vorcha
Usposobienie: agresywne, lubiące współzawodnictwo
Średnia długość życia: 20 lat
Ojczysta planeta: mała, nieprzyjazna, przeludniona
Biologia: zdolność adaptacji skóry, płuc, mięśni oraz kości do nowego środowiska
Technologia: prymitywna; dysponują jedynie pozostałościami po innych cywilizacjach
Komunikacja: głównie niewerbalna; ograniczona mowa
Społeczeństwo: żyją w grupach, zazwyczaj na trenach niezamieszkanych przez inne rasy
Inne: częste są przypadki łapania i wcielania ich siłą do oddziałów najemnych
Przewidywany opór: ekstremalnie wysoki, szczególnie podczas spotkań z rojem
Historia
Ojczysta planeta vorcha jest małym i przeludnionym światem. Większa część pokładów surowców naturalnych została wyczerpana przez jej mieszkańców - szybko rozmnażające się, prymitywne istoty. Nawet gdy liczebność populacji wzrasta, vorcha nie przerywają brutalnej walki o kontrolę nad podstawowymi zasobami. Konsekwencją tego jest ciągła "ewolucja" rasy - każda następna generacja rodzi się silniejsza i bardziej zdziczała od poprzedniej. Z uwagi na brak surowców ich społeczeństwo nie ma jednak szans na prawdziwy rozwój.
Jedyne vorcha, którym udało się opuścić ten złowrogi świat, musiały ukrywać się na pokładach pechowych statków kosmicznych. Wysokie zdolności adaptacyjne i elastyczność pozwalają im na szybki rozwój w ciemnych i brudnych miejscach, w jakich ostatecznie kończą.
Społeczeństwo
Vorcha są ekstremalnie agresywne. Walka jest ich podstawową formą komunikacji, bez różnicy czy toczona samotne, czy w rojach.
Preferują życie "pośród swoich" nad odosobnienie czy mieszanie się z obcymi. Mają silny instynkt "gniazda", przez co zwykle zasiedlają miejsca ciasne i zagracone. Klanowość społeczeństwa oraz fakt ukrywania się w opuszczonych, ściekowych obszarach stacji kosmicznych wyrobiło im opinię szkodników - groźnych szkodników, które odgryzą Ci twarz, jeśli zbytnio się zbliżysz.
Kiedy liczebność populacji vorcha osiągnie "punkt krytyczny", młodsze osobniki odchodzą, by założyć nowy klan na innym obszarze. Zazwyczaj poszczególne grupy unikają bezpośredniego konfliktu, jeśli jednak ilość dostępnego miejsca gwałtownie spadnie - nie zawahają się brutalnie rywalizować o zasoby i ochronę.
Biologia
Średnia długość życia vorcha wynosi jedynie 20 lat - to najgorszy wynik pośród wszystkich znanych, myślących ras.
Posiadają unikatowe "zestawy" niezdefiniowanych komórek, podobnych do tych, którymi dysponują ziemskie robaki. Kiedy dany osobnik znajdzie się w stanie zagrożenia lub zostanie zraniony, owe komórki przemieszczają się do narażonego obszaru i błyskawicznie (~ 1 tydzień) dojrzewają, zmieniając się w formę specjalistyczną, mogącą przeciwdziałać problemowi.
Płuca vorcha umieszczonej w nieprzyjaznej życiu atmosferze przystosują się do lepszego wykorzystania obecnych tam gazów. Osobnik, który został zraniony lub wystawiony na działanie ognia wykształci grubszą skórę, a poddany działaniu silnej grawitacji dostosuje wytrzymałość serca i mięśni kończyn.
Podczas krótkiego życia typowa vorcha zdąży przystosować się tylko do jednego rodzaju środowiskowych zagrożeń. Niezdefiniowane komórki mogą zostać zastąpione nowymi, ale proces ten jest bardzo powolny. Jednakże, gdy już powstaną, pozwalają na błyskawiczne leczenie ran czy nawet regenerację utraconych kończyn w ciągu zaledwie kilku miesięcy.
Co ciekawe, ta unikalna zdolność biologiczna rasy zatrzymała typowo rozumianą ewolucję. Ich DNA (albo jego odpowiednik) nie zmieniło się na przełomie milionów lat. Nie muszą rozwijać się jako gatunek, gdy mogą dostosowywać się na poziomie jednostkowym.
Dostrzegając wielkie możliwości, płynące ze zdolności indywidualnej adaptacji, Krogańskie grupy najemników często łapią watahy vorcha i przemieniają w żołnierzy poprzez zwyczajne bicie. Osobniki "wytrenowane" w ten sposób są silniejsze, szybsze, bystrzejsze i sprytniejsze od swoich "typowych" krewniaków. Zdobycie nawet kilku vorcha daje danemu gangowi potężną przewagę; każda następna istota zapewnia większą nieprzewidywalność i elastyczność grupy podczas walki.
