| Okładka | Opis |
 |
|
"Chłopcy 3. Zguba" - tak nazywa się kolejny tom cyklu Jakuba Ćwieka o wiecznych dzieciach... Które, jak sugeruje tytuł, najwyraźniej już niedługo będą musiały dorosnąć!
Zakończenie drugiej części serii z całą pewnością zszokowało niejednego czytelnika i przyniosło wiele pytań. Możliwe, że jedno z nich brzmiało: "Ale... ale jak to?!". Autor zgotował nam niezłą niespodziankę! Przed lekturą "Zguby" można zastanowić się na wiele tematów. Co stanie się z Chłopcami? Czy Dzwoneczek zdoła im pomóc? Czy Ćwiek wybrnie z sytuacji, w której postawił samego siebie? Najwyraźniej ostatecznie skończył z cyklem jako zbiorem opowiadań i wziął się za tworzenie powieści. Czy autor spełnił oczekiwania czytelników? Przekonajmy się!
Dzwoneczek po wypadku motocyklowym budzi się w szpitalu. Oczywiście, pierwszym, o co pyta, są "jej chłopcy". Okazuje się jednak, że nikt z lekarzy nie wie, o co jej chodzi, a co gorsze, wmawiają jej, że jest kimś zupełnie innym. Wróżka nie jest już pewna, co jest prawdą, a co kłamstwem. Tymczasem napojeni syrenimi łzami Chłopcy, niepamiętający niczego, wiodą zwyczajne życie. Codzienne. Dorosłe. Wszystko to jest częścią wielkiej intrygi, zaplanowanej przez Piotrusia Pana i jego wiernego towarzysza, Cienia.
"Zguba" zawiera w sobie sporą dozę dramaturgii. Ba, sam tytuł wiele mówi! Rodzina zostaje rozdzielona, Chłopcy są nieświadomi sytuacji w jakiej znaleźli wraz z matką, a Dzwoneczek musi przekonać najpierw samą siebie, że jest o co walczyć. Nie wiadomo jednak od czego zacząć - cały świat zdaje się być przeciwko niej. Tak naprawdę przez większą część lektury nie jest pewne, czy bohaterom uda się przechytrzyć wrogów, co sprawia, że książka trzyma w napięciu właściwie do ostatniej strony.
Co więcej, czytelnicy będą mieli okazję poznać drugą stronę w tej bitwie, czyli samego Piotrusia Pana i jego towarzyszy. Jest to postać dość ambiwalentna - część go polubi, część znienawidzi. Nie można za to zaprzeczyć, że jego kreacja jest ciekawa. Z jednej strony to czarny charakter, główny antagonista całej historii, a z drugiej... No właśnie, na podstawie jego zachowania ciężko go ocenić jednoznacznie negatywnie. Jest to tylko jeden z interesujących zabiegów, jakie Ćwiek zastosował w tym utworze. Inną ciekawostką jest fakt, że po raz kolejny widać konsekwencję autora - w poprzednim tomie jeden rozdział był w całości poświęcony Panu Propperowi. Chociaż nie traktował on o niczym istotnym dla fabuły, pokazywał, że kocur nie jest zwyczajnym zwierzęciem. Natomiast w "Chłopcach 3" Pan Propper odgrywa już krótką, ale za to bardzo ważną rolę. Klimat opowieści zmienia się, ewoluuje, a z każdym rozdziałem wydarzenia stają się coraz ciekawsze. Czytelnika natomiast nurtuje pytanie - jak to się wszystko skończy i kto będzie ostatecznym zwycięzcą?
Niestety, trzecia część cyklu nie przyniesie odpowiedzi na to pytanie. Historia urywa się w kulminacyjnym momencie i tak właściwie niemal nic się nie wyjaśnia .Zostały za to zaprezentowane losy bohaterów napojonych łzami syren - Stalówki, Kędziora, Kruszyny, Kubusia, Bliźniaków i Milczka. Ćwiek poświęcił niemal cały tom cichej walce Dzwoneczka z kłamstwem, które wmówiono jej jako prawdę, oraz przedstawieniu obecnego życia Chłopców.
Jak widać z powyższego, "Chłopcy 3" nie stanowią zbyt wielkiego postępu w akcji. Czy to jednak oznacza, że książka nie jest ciekawa? Wręcz przeciwnie! Odsłonięcie przeszłości bohaterów wnosi coś nowego do tej historii, sprawia, że staje się ona bogatsza, a same postacie - mniej "papierowe".Wewnętrzna walka Dzwoneczka z samą sobą jest niezwykle emocjonująca, a kierunek, w którym autor poprowadził fabułę, stanowi powiew świeżości w jego twórczości. Wciąż też można podziwiać jego niesamowitą zdolność do łączenia powagi i żartu, a w połączeniu ze stosowanym przez niego lekkim językiem sprawia to, że utwór można przeczytać w jeden wieczór!
Chociaż sama fabuła posuwa się niewiele naprzód, to utwór czyta się jednym tchem. Dlatego, jeśli ktoś zapoznał się z poprzednimi dwoma częściami, powinien bez wahania sięgnąć po "Zgubę". Książki Ćwieka to bez wątpienia przyjemna lektura, a trzecia część cyklu z pewnością jeszcze bardziej zachęci do przeczytania kontynuacji!
Ocena: 8/10
Lekka w odbiorze książka, jednak o znacznie mroczniejszym klimacie niż poprzednie części, wciąż bardzo wciągająca.