| Okładka | Opis |
 |
|
„Drugie życie Bree Tanner” to pisarski powrót pani Meyer do rzeczywistości sagi „Zmierzch” po niezbyt udanym „Intruzie”. Jak informuje nas podtytuł, mamy do czynienia z powieścią na motywach „Zaćmienia”. Okładkowy opis sugeruje nam, że dostaniemy do ręki książkę, która łączy w sobie tajemnicę, suspens i romantyczną intrygę.
Tytułowa bohaterka, Bree, jest młodą, kilkumiesięczną wampirzycą. Wraz z innymi „nowonarodzonymi” stanowi część grupy terroryzującej Seattle i okolicę. Nie wie, w jakim celu została stworzona, nie ma pojęcia o regułach, jakie panują w świecie wampirów, jest świadoma tylko jednego: ludzie nie powinni dowiedzieć się o ich istnieniu. Tylko tyle zdradził jej Riley, opiekun i lider zgromadzenia. Pewnego dnia Bree na polowaniu poznaje Diega, wampira z jej grupy, który okazał się zupełnie różny od tych obserwowanych do tej pory. Inteligentny i przyjazny, jest pierwszą istotą, do której bohaterka czuje choć cień sympatii. Jak to z reguły bywa w takich czytadłach, zakochują się w sobie i razem odkrywają tajemnice świata wampirów.
Autorka nie stara się nawet utrzymać napięcia, bowiem już we wstępie zdradza wiele istotnych informacji. Dowiadujemy się w nim, w jaki sposób historia Bree łączy się z trzecią częścią sagi „Zmierzch” i tak właśnie poznajemy zakończenie utworu, zanim jeszcze poważnie zabierzemy się za czytanie. W połączeniu z przewidywalną fabułą skutkuje to zepsuciem nieźle zapowiadającej się opowiastki. "Drugie życie Bree Tanner" ratuje jej długość - książeczka ma tylko 195 stron, więc pochłania się ją bez większych trudności.
Główna bohaterka tym razem pozbawiona jest szczególnych supermocy i przy Cullenach wygląda jakoś tak… biednie. Ma jednak coś, czego wampirom z Forks brakuje – autentyczność. Przy tych pełnych dobroci i miłosierdzia krwiopijcach, wzbraniających się od pokusy picia ludzkiej krwi, Bree, która niejednego człowieka już „wypiła”, wygląda niemal jak krewna hrabiego Draculi. Może z tą różnicą, że hrabia nie był piętnastoletnią samotniczką o dość naiwnym serduszku.
Meyer pisze prosto i raczej bez ozdobników. Opisów jest jak na lekarstwo, a charakterystyka postaci ogranicza się do podania co najwyżej kilku szczegółów (kolor włosów, odcień oczu). Niewiele również wiemy o charakterze poszczególnych bohaterów. Rozumiem, że jest to raczej literatura młodzieżowa, ale jakieś minimum powinniśmy zachować, inaczej czytelnik może mieć wrażenie, że całość została napisana przez nastolatkę o niezbyt bujnej wyobraźni i nikłym zasobie słownictwa.
„Drugie życie Bree Tanner” to lekka i niezobowiązująca lektura, taka na długi, jesienny wieczór. Czyta się ją dość przyjemnie, choć przewidywalność fabuły zniechęci wielu czytelników, oczywiście tych, którzy nie brzydzą się pisarstwem pani Meyer. Wbrew okładkowemu opisowi nie znajdziemy tu tajemnicy, suspensu, a jedynie do granic sztampowy romans z wampirami w głównej roli. Polecam jedynie tym osobom, którym do gustu przypadł „Zmierzch”, reszta może spokojnie poświęcić swój czas na poszukanie lepszej lektury.
