| Okładka | Opis |
 |
|
Antyutopijna powieść Margaret Peterson Haddix „Wśród ukrytych” to pierwsza część cyklu „Dzieci cienie”. Autorka w swojej książce przenosi nas do świata, w którym zabronione jest posiadane więcej niż dwojga dzieci, a wszelkie odstępstwa od tego prawa traktowane są jak najgorsza zbrodnia i karane śmiercią.
Luke jest trzecim dzieckiem w farmerskiej rodzinie Garnerów. Nikt poza najbliższymi nawet nie wie, że ktoś taki istnieje. Nie przeszkadza mu to zbytnio – jest szczęśliwy, bo mieszka na farmie z dala od innych ludzi, może w miarę swobodnie bawić się na swoim podwórku. Ale jego pozorna wolność kończy się w dniu, kiedy jego ojciec sprzedaje leżący za domem las, w którego miejscu powstaje osiedle domków jednorodzinnych.
Świat przedstawiony nie jest szczególnie oryginalny – motyw ograniczania populacji poprzez zakaz posiadania więcej niż pary dzieci znany może być z „Gry Endera” Orsona Scotta Carda. Również pilnująca porządku w świecie Haddix Policja Populacyjna pojawiła się już wcześniej, w książce „Rozpustne nasienie” Anthony’ego Burgessa. Fabuła jest wtórna i bardziej zaznajomieni z "dojrzałą" literaturą czytelnicy co i rusz będą odnajdować elementy zapożyczone z innych powieści.
Nie spodziewajcie się po tej książce zawiłej intrygi, rozbudowanych opisów i napięcia rosnącego z każdym zdaniem. Tego we „Wśród ukrytych” nie znajdziecie. Znajdziecie za to totalitarny świat widziany oczami dziecka, zgrabnie zbudowaną postać Luke’a, która jednak nie podbiła mojego serca. Owszem, jego losy mnie intrygowały, ale gdyby zginął, miałabym problem z uronieniem nad nim choć jednej łzy. Kreacja innych postaci również do mnie nie przemawia. Rozumiem, że jest to książka skierowana do młodszych odbiorców, ale czytałam wiele powieści dla właśnie takiej grupy wiekowej, gdzie bohaterowie potrafili porwać.
Narracja Margaret Haddix nie powinna sprawić młodzieży problemu – język jest prosty i pozbawiony prawie wszystkich zbędnych elementów. W kilku miejscach autorka przemyca króciutkie opisy po to, aby świat, który kreuje, nie był pustą przestrzenią. Jest tego jednak za mało i niektórzy czytelnicy mogą mieć problem z wyobrażaniem sobie scenografii.
Zaletą tej książki jest jej wydanie – duża i wyraźna czcionka ułatwia czytanie, a krótkie rozdziały sprawią, że młodszy odbiorca nie ulegnie zniechęceniu. „Wśród ukrytych” to porządna opowieść. Nieźle napisana, z prostą, aczkolwiek dość zaskakującą fabułą. Na pewno nie zawiedzie czytelników, do których została skierowana – młodzieży w wieku 11-15 lat. Dzięki niej przeżyją przygodę w okrutnym świecie, gdzie zbrodnią jest bycie trzecim dzieckiem.
Za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego dziękujemy
