Żywot łowcy potworów, niewątpliwie niebezpieczny, na pewno bywa również męczący i frustrujący. Na szczęście pomiędzy jednym zleceniem a drugim wiedźmin może rozerwać się na wiele sposobów, a to udając się do karczmy na kufelek chłodnego piwa, a to znowu odwiedzając zamtuz. Odprężenie, choć nie pozbawione emocji, zapewnią też wszelkiego rodzaju rozrywki hazardowe. I tu jest w czym wybierać – Geralt może zmierzyć się z wieloma przeciwnikami, o różne stawki, zarówno przy karczemnej ławie, polegając na szczęściu i rozumie, jak i w amatorskim ringu, sprawdzając swoją krzepę i zręczność. Jeśli masz problemy z poprowadzeniem wiedźmina do zwycięstwa w którejkolwiek z minigier dostępnych w grze Wiedźmin 2: Zabójcy Królów, zapraszam do zapoznania się z dalszą częścią artykułu.
Kościany poker
Gra losowa bazująca na znanym być może czytelnikowi pokerze, ale wykorzystująca kości zamiast kart. Przykładowa rozgrywka wygląda następująco:
Jak widać, podzielić ją można na kilka faz:
- postawienie zakładu;
- wykonanie rzutu przez obydwu graczy (należy uważać, aby nie rzucić kości zbyt mocno – te, które wypadną poza planszę, nie są wliczane do otrzymanego układu);
- porównanie wyników; wybranie kości, które nie polepszają sytuacji, w celu ich przerzucenia (taka taktyka daje największą szansę zwycięstwa);
- ponowne postawienie zakładu;
- przerzucenie kości, porównanie wyników.
- para (taki sam wynik na dwóch kościach);
- dwie pary;
- trójka (taki sam wynik na trzech kościach);
- mały strit (1, 2, 3, 4, 5);
- duży strit (2, 3, 4, 5, 6);
- full (para + trójka);
- kareta (taki sam wynik na czterech kościach);
- poker (taki sam wynik na pięciu kościach);
Zasady gry już znasz, w takim razie trzeba ci jeszcze jedynie przeciwników. Zagrać możesz z większością kupców, a także z ludźmi, którzy w pokerze się specjalizują. Ci drudzy związani są z odpowiednimi zadaniami pobocznymi (Pokerowa twarz: Flotsam, Pokerowa twarz: Vergen itd.). Naprawdę opłacalne będą dopiero partie z najlepszymi z nich. Słabszych trzeba odszukać samodzielnie, kolejnych wskaże znacznik zadania. Jeśli sam nie byłeś w stanie znaleźć przeciwników dla siebie, zajrzyj do solucji (w zadaniach pobocznych).
Siłowanie się na rękę
Gra o łatwych założeniach, ale bywa wymagająca w praktyce. Polega, naturalnie, na siłowaniu się na rękę z przeciwnikami. Od strony technicznej wygląda to tak, że na ekranie pojawia się pozioma oś, po której wolno porusza się pomarańczowy pasek o szerokości zależącej od siły przeciwnika. Twoim zadaniem jest utrzymanie w tymże pasku okrągłego symbolu przedstawiającego splecione dłonie. A utrzymuje się go bardzo delikatnymi ruchami myszy. Trudno o jakiekolwiek porady, po prostu musisz kilka razy się z kimś zmierzyć, żeby wczuć się w mechanikę i czułość swojej myszy. Gdy już będziesz miał jako takie rozeznanie, szukaj coraz twardszych przeciwników, aby zdobywać nagrody. Jeśli sam nie byłeś w stanie znaleźć oponentów dla siebie, zajrzyj do solucji (w zadaniach pobocznych).
Walka na pięści
Ostatnią z dostępnych Geraltowi rozrywek jest możliwość zmierzenia się z różnymi osiłkami i twardzielami w sztuce bokserskiej. Zabawa w zasadzie jest ciągiem kolejnych QTE – gdy staniesz naprzeciwko swojego przeciwnika, na ekranie co jakiś czas wyświetlana będzie jedna z liter W, S, A lub D, a ty musisz wcisnąć w tym momencie odpowiedni klawisz. Podobnie jak w przypadku siłowania się na rękę, wystarczy stoczyć kilka pojedynków, aby dobrze wczuć się w walkę i nie mieć już w przyszłości najmniejszych problemów nawet z najtwardszymi oponentami. Jeśli sam nie byłeś w stanie znaleźć przeciwników dla siebie, zajrzyj do solucji (w zadaniach pobocznych).
