Lankhmar... miasto złodziei, miasto nocy, miasto przygód.
Zostaw za sobą podziemne tunele i dzikie lasy. Odkryj nowy świat pełen intryg i przygód. Witaj w Lankhmarze. Jeśli będziesz miał szczęście, to wyjdziesz stąd żywy.
W pierwszej połowie lat 80-tych grupa fanów i twórców AD&D poczuła chęć zagrania w świecie opisanym przez Fritza Libera. Na początku miało być jedynie kilka sesji. Poprosili oni twórcę Nehwonu i Lankhmaru Realms pomoc. I tak zaczął powstawać nowy świat TSR-u. W 1985 wydano pierwszy podręcznik- Lankhmar, City of Adventure opracowany przez Bruce'a Nesmitha, Douglasa Nilesa i Kena Rolstona( stworzony oczywiście za pozwoleniem Leibera)Potem pojawiło się kilka modułów. Kolejny podręczniki zaczęły wychodzić pod koniec lat 80. Opisywany w nich Lenkhmar miał być częścią powstającego właśnie Forgotten Realms. Dopiero w roku 1991 powstał pierwszy podręcznik, który oficjalnie dotyczył nowego świata.
Lankhmar to nazwa miasta; wspaniałego miasta, upojnego mroczna tajemnica, swym zimnym pięknem i przygodą pełna licznych niebezpieczeństw. Jest to największe miasto Nehwonu- świata równie tajemniczego, co niebezpiecznego. Zamieszkałego przez groźne bestie i niebezpiecznych wojowników. Domu dwóch wspaniałych bohaterów utworu Fritza Leibera- Fafhrda i Szarego Kocura.
Największe miasto Nehwonu, Lankhmar, znane jest również Miastem Tysięcy Kominów, to miasto złodziei i tajnych gildii, gdzie życie przelicza się na sztuki złota. W ciemności nocy przemykają szukający zarobku złodzieje i zabójcy. Nikt nie jest tu bezpieczny. Każdy, kto zadrze z gildią złodziei, nie ma co liczyć na litość.
Nehwon jest światem leżącym poza murami Lankhmaru. Podzielony jest on na siedem części: kontynent Lankhmaru, Cold Wastes, Steps, Ice Cap, Land of Eight Cities, East i Godsland.
Świat opisany przez Leibera wymusił na twórcach wiele zmian. Jedną z nich, rzucającą się najbardziej w oczy, jest brak możliwości gry inna rasą niż ludźmi. Wprowadzono za to możliwość grania postaciami dwuklasowymi, co nie było możliwe wcześniej. Zmieniono również magię. Pojawiły się dwa rodzaje magów: Biali Magowie, rzucający czary kapłańskie, i Czarni, posługujący się magią czarodziejską. Wydłużono również czas rzucania czarów. Czar, którego opóźnienie wynosi 1 segment, rzucany jest przez całą jedna rundę; jeśli opóźnienie wynosi 1 rundę, to mag potrzebuje tury, by go rzucić itd.
Podręczników do Lankhmaru jest niewiele. Podstawowym jest wspomniany, wydany w pierwszej edycji, Lankhmar, City of Adventure, który został w roku 1993 poprawiony i przystosowany do edycji drugiej oraz wydany pod nazwą: City of Lankhmar. Pozycje książkowe to utwory Fritza Leibera, a w śród nich, wydane w Polsce przez Alfę (teraz już chyba nie istniejące wydawnictwo) Miecze i ciemne siły.