| Okładka | Opis |
 |
|
"Chłopcy 2: Bangarang" to kontynuacja najnowszego cyklu autorstwa Jakuba Ćwieka - lekkiej, wesołej historii o tytułowych wiecznych dzieciach. Pierwszy tom przypadł czytelnikom do gustu. W drugim mogą oni ponownie poczytać o przygodach Chłopców oraz Dzwoneczka.
Ta część to również zbiór opowiadań, traktujący o niegdysiejszych towarzyszach Piotrusia Pana, a dzisiejszych członkach gangu motocyklowego. Także tym razem od samego początku zapowiada się na przepełnioną niewyszukanym humorem i zabawą akcję, a choć może być trudno w to uwierzyć, beztroska gromada motocyklistów rozpoczyna jeszcze głośniej, niż zazwyczaj! Imprezy, alkohol, towarzystwo pięknych kobiet, męskie pogaduchy i porachunki - właśnie takie, pozbawione kłopotów życie wychowanków Dzwoneczka prezentuje na samym początku Jakub Ćwiek.
Na samym początku - to wyrażenie nie jest przypadkowe! Kontynuacja "Chłopców" jest bowiem pełna niespodzianek. Jedne z nich są mniej szokujące - jak na przykład fakt, że w jednym z rozdziałów, poświęconym Panu Propperowi, okazuje się, że wcale nie jest on zwyczajnym zwierzakiem. Inne z kolei wbijają w fotel. Mimo że pozornie w świecie Chłopców nie zmieniło się wiele - ani przyzwyczajenia, ani zachowanie, ani styl życia mieszkańców Drugiej Nibylandii - okazuje się, że ich życie nie zawsze było tak beztroskie, a co więcej - nie zapowiada się na to, by najbliższa przyszłość miała być kolorowa. W pierwszym tomie autor nie zagłębiał się zbytnio w dzieciństwo bohaterów. Natomiast tym razem daje czytelnikom okazję, by dowiedzieli się oni, jak przebiegały pierwsze lata po ucieczce od Piotrusia Pana oraz z jakimi problemami musiała się borykać Dzwoneczek. Pokazuje, jak ona i jej Chłopcy - każde na swój sposób - radzili sobie z codziennością i napotykanymi trudnościami oraz jak tworzyła się między nimi prawdziwie rodzinna więź, umacniana przy każdym wspólnie przeżytym nieszczęściu. Wszyscy bohaterowie zostają zaprezentowani z innej, bardziej mrocznej strony.
Równie niewesołe, jak doświadczenia z pierwszych samodzielnych lat poza Nibylandią okazuje się zakończenie "Chłopców 2". Oj tak, z pewnością sprawi ono, że czytelnicy będą zbierać szczękę z podłogi! Jakub Ćwiek przyzwyczaił swoich fanów do książek, w których każde opowiadanie jest inne, ale żadne nie wiąże się ściśle z następstwami, widocznymi w kolejnych. Do tego zazwyczaj wszystkie utrzymywały się w tym samym, lekkim klimacie. Tym razem jest inaczej. Nie dość, że ostatni rozdział stanowi wstęp do większej, ciągłej historii, to jeszcze okazuje się, że najwyraźniej będzie ona poważna i mroczna! Po lekturze można zauważyć, że rzeczywiście, jeśli poskładać w całość elementy układanki, autor od samego początku planował właśnie taki rozwój wydarzeń.
Kto choć raz widział Jakuba Ćwieka na żywo, wie, że jest on bardzo sceniczną osobowością. Zawsze wesoły, wiecznie żartujący, uśmiechnięty, rozgadany, na luzie - właśnie takie sprawia wrażenie. Jego książki zwykle pasują do wizerunku, który prezentuje na spotkaniach autorskich. Są lekkie, humorystyczne, łatwo roześmiać się przy ich lekturze. Jednak na przykładzie "Chłopców" widać, jak rozwija się twórczość tego autora. Już nie zawsze dominuje śmiech, w jego miejsce wkradają się poważniejsze historie. Przy czym - to niesamowite! - nadal trzeba przyznać, że nawet, gdy dzieją się rzeczy mroczne i straszne, Jakub Ćwiek potrafi zachować swój charakterystyczny styl i od czasu do czasu przemycić żart!
"Chłopcy 2" wydają się być doskonałym przykładem takiej mieszanki sprzecznych elementów i trzeba przyznać, że połączenie to wyszło autorowi bardzo zgrabnie. Książka jest naprawdę warta polecenia. Co więcej, zakończenie sprawia, że od razu chce się sięgnąć po trzeci tom cyklu, dowiedzieć się, jak potoczą się dzieje bohaterów i co los zgotuje dla Dzwoneczka i jej wychowanków... Nie wspominając już o tym, że trudno odmówić sobie przyjemności z lektury!
Ocena: 8/10
Lekka w odbiorze, ciekawa lektura, odsłaniająca kulisy przeszłości bohaterów i zapowiadająca dalsze, nie mniej interesujące przygody.